eten, spelen en leren
Door: JCC
Blijf op de hoogte en volg Karin
09 Februari 2011 | Thailand, Kanchanaburi
Een tijger tempel is een van die dingen die je gewoon gedaan moet hebben als je der de kans voor krijgt.
Als je zo dicht bij ze bent zie je pas echt hoe groot ze zijn en ben ik blij dat hij of zij slaapt. De een zegt door drugs een ander houd het op de hitte en dat ze gegeten hebben en dus even willen uit buiken. Van mij mag het, weet hoe lekker dat kan zijn na een grote steak :-)en ik kan em mag het tijgertje dan best rustig even aaien. Ze slapen niet allemaal er zijn er ook die lekker een partijtje aan het stoeien zijn in het water. Ze hebben ook lieve kleine tijgertjes van een paar weken oud en van 3 maanden oud. Hiervoor kan je je opgeven om ze te voeren. Dit wil ik wel, durf ik ook wel dan laat ik dat spelen maar aan een ander over.
Eerst gaan we met ze spelen en heel veel foto's maken en daarna krijgen ze de fles. Echt heel leuk zo'n schattig tijgertje de fles geven wat dan vervolgens je hele broek onder kwijlt die ik net had laten wassen, daar kan je gewoon niet boos op worden. S'avonds naar de avondmarkt geweest beetje rond gelopen en hier en daar wat geproeft. Op de weg terug naar mijn hutje kwam ik zowaar langs een begraafplaats. Ik begon me al af te vragen wat ze hier met hun doden doen. Alleen in Georgetown heb ik er een gezien maar toen zat ik in de bus en kon er dus niet over heen lopen. Ik hoor jullie al denken wat krijgen we nou maar het is best interesant hoe verschillend ze zijn in andere landen. Noem het maar een afwijking :-) De volgende dag ben ik naar de Erawan watervallen geweest, helaas met een tour dus niet de hele dag de tijd om hier te chillen wat je zeker kan doen. Je tip kwam te laat Pi :-( Daar in tegen heb ik natuurlijk wel meer gezien. Als of de Bridge over the river Kwai alleen niet genoeg was ben ik naar de Hellfire Pass geweest, dit is een pass die ze hebben uitgehakt dwars door een rots heen. Het memorial museum, toen naar een grot die vroeger gebruikt werd voor de zieke en gewonden en een stuk treinrails. Een brug van hout waar we met de trein over heen gaan. Stukje cultuur en best intresant soms moet je gewoon even serieus bezig zijn en na al dat spelen en spetteren in het water kon ik dat wel op brengen.
Die watervallen , het zijn er 7 die zijn echt geweldig. Ik ben eerst wezen lopen naar nr. 5, dat is zo'n bijna 2 km omhoog. Elke waterval is weer anders maar bij elke zwemmen vissen, grote en kleine die zo lekker aan je voeten knabbelen en nu dus ook aan de rest van je lichaam.
Er was er een bij die kan je als glijbaan gebruiken, geweldig en een ander kan je onder gaan staan. Dan krijg je zo'n Fa gevoel. Met 38 graden is een beetje water toch wel heel erg fijn.
Ik heb besloten om niet naar Chiang Mai te gaan. Weer een nachttrein en zo, geen zin in. Ik wil ook graag nog een paar dagen lekker chillen op Kho Samet. Morgen ga ik naar Bangkok, kijken of ik daar mijn weg kan vinden. Jullie lezen het wel :-)
groetjes vanaf en tropisch toetsenbord
Als je zo dicht bij ze bent zie je pas echt hoe groot ze zijn en ben ik blij dat hij of zij slaapt. De een zegt door drugs een ander houd het op de hitte en dat ze gegeten hebben en dus even willen uit buiken. Van mij mag het, weet hoe lekker dat kan zijn na een grote steak :-)en ik kan em mag het tijgertje dan best rustig even aaien. Ze slapen niet allemaal er zijn er ook die lekker een partijtje aan het stoeien zijn in het water. Ze hebben ook lieve kleine tijgertjes van een paar weken oud en van 3 maanden oud. Hiervoor kan je je opgeven om ze te voeren. Dit wil ik wel, durf ik ook wel dan laat ik dat spelen maar aan een ander over.
Eerst gaan we met ze spelen en heel veel foto's maken en daarna krijgen ze de fles. Echt heel leuk zo'n schattig tijgertje de fles geven wat dan vervolgens je hele broek onder kwijlt die ik net had laten wassen, daar kan je gewoon niet boos op worden. S'avonds naar de avondmarkt geweest beetje rond gelopen en hier en daar wat geproeft. Op de weg terug naar mijn hutje kwam ik zowaar langs een begraafplaats. Ik begon me al af te vragen wat ze hier met hun doden doen. Alleen in Georgetown heb ik er een gezien maar toen zat ik in de bus en kon er dus niet over heen lopen. Ik hoor jullie al denken wat krijgen we nou maar het is best interesant hoe verschillend ze zijn in andere landen. Noem het maar een afwijking :-) De volgende dag ben ik naar de Erawan watervallen geweest, helaas met een tour dus niet de hele dag de tijd om hier te chillen wat je zeker kan doen. Je tip kwam te laat Pi :-( Daar in tegen heb ik natuurlijk wel meer gezien. Als of de Bridge over the river Kwai alleen niet genoeg was ben ik naar de Hellfire Pass geweest, dit is een pass die ze hebben uitgehakt dwars door een rots heen. Het memorial museum, toen naar een grot die vroeger gebruikt werd voor de zieke en gewonden en een stuk treinrails. Een brug van hout waar we met de trein over heen gaan. Stukje cultuur en best intresant soms moet je gewoon even serieus bezig zijn en na al dat spelen en spetteren in het water kon ik dat wel op brengen.
Die watervallen , het zijn er 7 die zijn echt geweldig. Ik ben eerst wezen lopen naar nr. 5, dat is zo'n bijna 2 km omhoog. Elke waterval is weer anders maar bij elke zwemmen vissen, grote en kleine die zo lekker aan je voeten knabbelen en nu dus ook aan de rest van je lichaam.
Er was er een bij die kan je als glijbaan gebruiken, geweldig en een ander kan je onder gaan staan. Dan krijg je zo'n Fa gevoel. Met 38 graden is een beetje water toch wel heel erg fijn.
Ik heb besloten om niet naar Chiang Mai te gaan. Weer een nachttrein en zo, geen zin in. Ik wil ook graag nog een paar dagen lekker chillen op Kho Samet. Morgen ga ik naar Bangkok, kijken of ik daar mijn weg kan vinden. Jullie lezen het wel :-)
groetjes vanaf en tropisch toetsenbord
-
09 Februari 2011 - 14:17
Caroline:
Ja, dat gekwijl!!
Niet naar Chang Mai? Leek me echt iets voor jou. Maar je hebt al zoooo veel gedaan en gezien. En je moet ergens de grens trekken. Hoe lang heb je eigenlijk nog voor we je weer kunnen verwelkomen in NL?
-
09 Februari 2011 - 14:58
Felicia En Heleen:
He Karin,
Wat een gave foto's. Kan je voor ons een klein tijgertje meenemen? Ze zijn zo schattig.
Wij willen ook naar Thailand om tijgers te aaien.
Groetjes Felicia en Heleen
-
10 Februari 2011 - 08:28
Paula:
Zo te zien heb je het nog steeds naar je zin. Langzaamaan warmt het hier ook wat op, toch al zo'n 8 graden overdag... De storm is weer gaan liggen en ik heb van Sanne begrepen dat het huis nog overeind staat. Stijn is inmiddels vrijwel onherkenbaar, na lang zeuren heeft hij me eindelijk zover gekregen dat hij korte haren mocht. Meneer heeft nu dus stekels. Verder kabbelen wij hier ook rustig voort. Geen kwijlende tijgers, wel bijtende ratjes en een papegaai. Is bijna hetzelfde toch?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
