Bangkok op een fiets

Bangkok is wel even schrikken na al die, in vergelijking, kleine plaatsjes. Het valt dan ook niet mee voor mij om niet te verdwalen :-)
Een slaapplaats was snel gevonden, lekker makkelijk op Khaosan Rd zelf. Het Khaosan Palace. Mijn eerste Tuk Tuk ervaring doorstaan nadat ik toch wel een beetje lost was. Na een wandeling met de plattegrond op zak en het zoveelste aanbod van een Tuk Tuk chauffer dacht ik het wordt al aardig donker, mijn voeten moeten rusten dus ik waag het er op. De man had een mooi aanbod, hij zou me brengen naar de grote gouden Boeda, daarna naar een Tempel voor 10 Bath als ik wel even bij de TAT (toeristen office) naar binnen wilde gaan voor een bus of boot ticket. Nou komt dat even goed, ik heb een bus ticket nodig om naar Kho Samet te gaan, dus ja ik doe het en ga zitten in de Tuk Tuk. Eerst naar de TAT ik naar binnen informeren maar het bus ticket was zo duur dat ik snel klaar was en weer naar buiten ging in de Tuk Tuk op naar de grote gouden Boeda. De chauffeur was niet zo blij, ik had meer dan 5 min. binnen moeten blijven nou kreeg hij geen coupons, zei hij. Hij heeft me afgezet bij de Grote Boeda en wees een richting op met de woorden Khaosan Rd, Khaosan Rd, en weg was hij. Daar stond ik, donker en niet weten waar ik was. Eerst maar naar Boeda, mijn wierookstokje aan gestoken en mijn respect getoond en wat kracht gevraagd. Er kwam een man naar mij toe die me gebaarde mee te komen en die gaf mij 10 witte velletjes met in ieder ervan een klein vierkant stukje bladgoud. Op elke voet van de Boeda plak je zo'n stukje bladgoud als dank dat je vraag gehoord wordt. Of ik ooit sterk genoeg zal zijn ?? de tijd zal het leren het was in iedergeval best aangrijpend. De man wist gelukkig ook de richting naar Khaosan Rd. en na een wandeling van een half uurtje kon ik eindelijk dat wel verdiende biertje drinken tussen alle feestende, drinkende en etende toeristen. De volgende dag ben ik wezen fietsen, dit is een ervaring die ik iedereen kan aanraden die naar Bangkok gaat. Co van Kessel is de naam, Google maar.
Helaas had ik mijn lesje nog niet geleerd en vertrouwde ik weer een Tuk Tuk chauffeur. Ik laat hem zien waar ik naar toe moet en dat ik een afspraak heb, dus geen TAT of andere zooi, dus ik betaal meer. Hij vraagd nog hier en daar naar het adres en dan gaan we op weg. Het is een ritje van een 15 min. volgens de site, ik moet er om 8:45 zijn en ga dus al om 8:15 uur met de Tuk Tuk op weg. Je weet maar nooit. Hij zet me af bij een groot hotel, ik kijk en zie Prince staan, oke ik stap uit betaal en weg is hij. Ik kijk in het rond en lees nogmaals de tekst op het Hotel, Prince Hotel......Shit ik moet bij het Grand Princes Hotel zijn. Na wat Hollandse vloeken, stress en paniek krijg ik toch een taxi te pakken met meter en kom net op tijd aan. Je begrijpt voor mij geen Tuk Tuk meer :-(
De fiets tocht was samen met nog 5 andere allemaal Hollanders een geweldige dag. De hele dag dwars door Bangkok, eerst daar waar de mensen wonen die bv op Khaosan Rd werken en waar de echte Thai leeft. Door steegjes waar je als toerist nooit in zou gaan en al helemaal niet op de fiets omdat ze zo smal zijn dat je er net door kunt en dan zitten die mensen ook nog buiten. Ik had het idee dat je door hun keuken aan fietsen was of door het washok. Alles gebeurd buiten, koken eten en wasmachines staan op straat met een muntjes automaat. Ook over de markt wordt gefietst of zelfs met een motor/scooter gereden en op de stoep is heel normaal. Met de fiets in de trein om buiten Bangkok verder te gaan langs het water. Dit is een pad van 1,5 mtr breed, zonder railing en vlak langs huisjes die naast het water staan of door hun overdekte plek om in de schaduw te kunnen zitten. Ik heb nog even gevraagd hoe ze dat doen met de post en of het een straatnaam had. Het heeft geen straat naam gewoon de naam van de rivier en iets van een brievenbus hangt aan een hekje zoniet dan ligt het op het postkantoor te wachten tot je het op komt halen, dit wordt dan wel even verteld door de postbode. Na de Lunch die heerlijk was in een tentje/restaurantje waar je zelf nooit zal gaan eten, A; omdat er niemand zat en B; omdat je het niet kan vinden :-) zijn we met de fietsen op een longtailboot ergens verder op verder gegaan, de meer luxe buurt in om vervolgens met de skytrain naar Chinatown te gaan. Chinatown is ook een wirwar van straatjes en steegjes en er wordt veel gezwaait en gedag geroepen, vooral kinderen vinden het geweldig.
Niemand schijnt zicht te storen aan die fietsen die overal maar net langs kunnen. Uiteindelijk lijkt het er op dat we ergens naar binnen fietsen wat blijkt een pleintje te zijn met een grote houtenpaal in het midden die versiert is met sjaaltjes. Dit is precies het middenpunt van Chinatown. Ook komen we in een tempel de oudste en eerste tempel die in Chinatown is gebouwd.
Bangkok telt vele tempels in alle maten en vormen. Zo zijn we geweest bij de tempel van de medicijnboeda, deze zorgt voor je gezondheid en een lang leven. Hier hebben we olie in een schaal gedaan met een eeuwig brandend lont, dit staat voor een lang leven om daarna het heilig water met een bosje kruiden op je hoofd te sprenkelen. De tijger tempel en een tempel met 1 boeda en 81 andere die alle ergens voor staan.
Fietsen door Bangkok is zoveel meer dan fietsen.
Vandaag, zaterdag nog meer tempels, het Grand Palace, Wat Phra Kaew en Wat Arun. Volgens de Tuk Tuk chauffeur is het of gesloten en weet hij wel wat open is of het is vandaag gratis en morgen niet meer. Heerlijk, elke dag dat ik op sta is het vandaag en dus gratis :-)
Samen met Evelien die ook bij de fietstocht was gaan we op pad. De Grand Palace is erg indrukwekkend, veel pracht en praal en enorm groot. Gisteren was het Boeda dag en vandaag waarschijnlijk ook iets want er heerst een feestelijke stemming en alles is versierd. Je kan offers kopen en geld aan een slinger vast nieten, je kan je door een monnik laten zegenen en natuurlijk ook gewoon rond kijken. Wat Arun is aan de overkant van de rivier en met de boot kan je oversteken, wel uitkijken dat je je geen tourkaartje aan laat smeren voor een tour over de rivier maar gewoon een kaartje voor de localboot koopt. Wat Arun is meer een soort toren van 82 mtr. hoog waar door middel van een hele steile trap omhoog kan voor een geweldig uitzicht. Ik weet eigenlijk niets van al deze goden en Boeda's maar ik herken wel Erawan, dit is de olifant met de 3 hoofden waar het natuurpark met de watervallen naar vernoemt is. Het is allemaal heel erg mooi maar na al deze stadse indrukken wordt het weer tijd om te vertrekken. Heerlijk naar een strand en water om af te koelen want geloof mij een stad verkennen met 36 graden is hard werken of je nu fietst of loopt :-)