Singamata
Door: JCC
Blijf op de hoogte en volg Karin
23 Januari 2011 | Maleisië, Kuala Lumpur
20 jan. hebben we ons gemeld bij het kantoor van Singamata in Semporna. Nadat we alles hadden geregeld voor ons verblijf en de weg terug, niet geheel onbelangrijk werden we opgehaald met een boot om naar het resort gebracht te worden.
We gaan een duikcursus doen en ons brevet, padi halen!! Linda is helemaal in der nopjes omdat we gaan duiken en Brian is o zo blij met zijn huis op palen !! En ik, wat denk je. De zon schijnt, het zeewater heeft een temperatuur van 26 graden, en is helder blauw, ik heb mijn eigen prive hutje op palen en...... ik ga de wereld onder water bekijken, wat een vakantie !! Omdat ik niet weet of mijn oren het net zo leuk vinden mag ik de zelfde dag eerst een proefduik maken. Met een beetje twijfel zet ik toch door, gewoon voor de kick en pure nieuwsgierigheid naar de wereld van Nemo. Na het avond eten hebben we een film gezien waar alles in aanbod komt wat je moet weten als je gaat duiken.
De volgende dag gaan we 3 duiken maken en heel veel oefeningen doen, zoals; je duikbril afdoen onder water en weer opzetten, je primaire airsource of te wel je zuurstof uit je mond en er weer in terug, die van je buddy gebruiken nadat je aan hebt gegeven dat je zuurstof op is om dan vervolgens samen naar boven te gaan en je vest (BCD)vol lucht te doen zodat je blijft drijven. Ook hebben we ons drijfvermogen ( bouyancy )moeten leren regelen door lucht in of uit je vest te laten gaan, en dan nog alle handgebaren zodat je elkaar onder water begrijpt. In iedergeval valt er veel te leren en te oefennen, dacht ik even dat we gingen luieren maar nee !! leren en examen doen, schriftelijk en praktijk. De 1ste duik ging 12 mtr. diep. Helaas vonden mijn oren het na 6 mtr niet meer zo prettig en ben ik eerder naar boven gegaan. Dacht echt dat het me niet meer zou lukken maar na wat oordruppels en goede raad zou ik het later op de dag toch weer gaan proberen.
Linda en Brian is het wel goed vergaan en kwamen met zulke mooie verhalen boven dat ik het wel moest proberen. Samen met een andere duikleraar ben ik later die dag toch het water weer in gegaan. Linda en Brain gingen met dezelfde leraar weer duiken en nu naar 10 meter. Ik zou naar 12 meter gaan in een langzamer tempo. Regelmatig en vaak door mijn neus blazen terwijl je die dicht knijpt, neutraliseren heet dat en toen ging het ..........goed !!!!
12 mtr bereikt en o o o o o o wat mooi. Ik zal maar niet schrijven dat ik na een tijdje het gevoel kreeg niet genoeg lucht te krijgen of dat ik me onzeker voelde of dat ik tegen mezelf moest zeggen; rustig adem halen en genieten wat je ziet, alles komt goed !! Nee, ik schrijf hoe ongelofelijk vreemd het is daar beneden en dat het lang niet zo eenvoudig is als het er uit ziet. Alleen het zinken al, een ieder ging met 4 stukken lood aan hun riem naar beneden, dat is 4 kilo. Ik niet ! nee, ik had het dubbele nodig. Eerst dacht hij ( de leraar) dat 2 extra wel genoeg was maar tijdens de oefeningen die we moesten doen op 3 mtr diepte bleef ik maar weer naar boven gaan, dus nog 2 der bij.
Alleen tijdens het duiken had ik er aan 6 genoeg, nog altijd 2 meer dan de rest. En dan het drijven, het blijven drijven op 1 en de zelfde hoogte in het water, en het voort bewegen, zwemmen kan je het niet noemen je gebruikt alleen je benen en je armen houd je onder je bover lichaam, zoiets van armen over elkaar. Maar als je daar niet meer zo bij na hoeft te denken dan is het zo GEWELDIG MOOI daar beneden. Koraal is allerlij vormen en Nemo visjes, vissen in de mooiste kleuren. hele platte en hele ronde, echt geweldig. Helaas heb ik geen camera die mee onder water, gelukkig maar had er vast de tijd niet voor gehad.
In de avond na het eten hebben we examen gedaan van alles wat we hebben moeten leren. 100 vragen beantwoord. De volgende dag vroeg op om te gaan duiken bij een rif waar we met een boot naar toe moesten. Vandaag gaan we 18 meter diep en nog wat oefeningen doen. Echt fantastisch, wat een ervaring. Dat je zo diep zit heb je niet in de gaten en dat je al een half uur daar bent al evenmin, er is zoveel wat je aandacht trekt of dat het nu iets is van oppassen geblazen of OOOOH wat mooi. Een super annemoon met allemaal kleine Nemo visjes erin, een hele grote kreeft, of knal gele vissen, of getreepte of heel kleine en vel blauw, teveel om op te noemen.
Na deze duik kregen we te horen dat we geslaagd zijn, we hebben onze PADI gehaald. Duikbrevet voor open water.
Vanmiddag zijn we terug gebracht naar Semporna om daar de bus te pakken naar Sandakan. Deze bustocht duurt zeker 5 uur, dus lekker de tijd om bij te komen, muziek te luisteren of om te lezen.
Morgen, vandaag dus gaan we naar Sepilok, apies kijken maar daar over schrijf ik de volgende keer.
Mijn maag begint te knorren en mijn vingers zijn na al dat drijven in de zee te week geworden voor zo veel typwerk.
De zonnige groetjes van af een geduldig toetsenbord.
We gaan een duikcursus doen en ons brevet, padi halen!! Linda is helemaal in der nopjes omdat we gaan duiken en Brian is o zo blij met zijn huis op palen !! En ik, wat denk je. De zon schijnt, het zeewater heeft een temperatuur van 26 graden, en is helder blauw, ik heb mijn eigen prive hutje op palen en...... ik ga de wereld onder water bekijken, wat een vakantie !! Omdat ik niet weet of mijn oren het net zo leuk vinden mag ik de zelfde dag eerst een proefduik maken. Met een beetje twijfel zet ik toch door, gewoon voor de kick en pure nieuwsgierigheid naar de wereld van Nemo. Na het avond eten hebben we een film gezien waar alles in aanbod komt wat je moet weten als je gaat duiken.
De volgende dag gaan we 3 duiken maken en heel veel oefeningen doen, zoals; je duikbril afdoen onder water en weer opzetten, je primaire airsource of te wel je zuurstof uit je mond en er weer in terug, die van je buddy gebruiken nadat je aan hebt gegeven dat je zuurstof op is om dan vervolgens samen naar boven te gaan en je vest (BCD)vol lucht te doen zodat je blijft drijven. Ook hebben we ons drijfvermogen ( bouyancy )moeten leren regelen door lucht in of uit je vest te laten gaan, en dan nog alle handgebaren zodat je elkaar onder water begrijpt. In iedergeval valt er veel te leren en te oefennen, dacht ik even dat we gingen luieren maar nee !! leren en examen doen, schriftelijk en praktijk. De 1ste duik ging 12 mtr. diep. Helaas vonden mijn oren het na 6 mtr niet meer zo prettig en ben ik eerder naar boven gegaan. Dacht echt dat het me niet meer zou lukken maar na wat oordruppels en goede raad zou ik het later op de dag toch weer gaan proberen.
Linda en Brian is het wel goed vergaan en kwamen met zulke mooie verhalen boven dat ik het wel moest proberen. Samen met een andere duikleraar ben ik later die dag toch het water weer in gegaan. Linda en Brain gingen met dezelfde leraar weer duiken en nu naar 10 meter. Ik zou naar 12 meter gaan in een langzamer tempo. Regelmatig en vaak door mijn neus blazen terwijl je die dicht knijpt, neutraliseren heet dat en toen ging het ..........goed !!!!
12 mtr bereikt en o o o o o o wat mooi. Ik zal maar niet schrijven dat ik na een tijdje het gevoel kreeg niet genoeg lucht te krijgen of dat ik me onzeker voelde of dat ik tegen mezelf moest zeggen; rustig adem halen en genieten wat je ziet, alles komt goed !! Nee, ik schrijf hoe ongelofelijk vreemd het is daar beneden en dat het lang niet zo eenvoudig is als het er uit ziet. Alleen het zinken al, een ieder ging met 4 stukken lood aan hun riem naar beneden, dat is 4 kilo. Ik niet ! nee, ik had het dubbele nodig. Eerst dacht hij ( de leraar) dat 2 extra wel genoeg was maar tijdens de oefeningen die we moesten doen op 3 mtr diepte bleef ik maar weer naar boven gaan, dus nog 2 der bij.
Alleen tijdens het duiken had ik er aan 6 genoeg, nog altijd 2 meer dan de rest. En dan het drijven, het blijven drijven op 1 en de zelfde hoogte in het water, en het voort bewegen, zwemmen kan je het niet noemen je gebruikt alleen je benen en je armen houd je onder je bover lichaam, zoiets van armen over elkaar. Maar als je daar niet meer zo bij na hoeft te denken dan is het zo GEWELDIG MOOI daar beneden. Koraal is allerlij vormen en Nemo visjes, vissen in de mooiste kleuren. hele platte en hele ronde, echt geweldig. Helaas heb ik geen camera die mee onder water, gelukkig maar had er vast de tijd niet voor gehad.
In de avond na het eten hebben we examen gedaan van alles wat we hebben moeten leren. 100 vragen beantwoord. De volgende dag vroeg op om te gaan duiken bij een rif waar we met een boot naar toe moesten. Vandaag gaan we 18 meter diep en nog wat oefeningen doen. Echt fantastisch, wat een ervaring. Dat je zo diep zit heb je niet in de gaten en dat je al een half uur daar bent al evenmin, er is zoveel wat je aandacht trekt of dat het nu iets is van oppassen geblazen of OOOOH wat mooi. Een super annemoon met allemaal kleine Nemo visjes erin, een hele grote kreeft, of knal gele vissen, of getreepte of heel kleine en vel blauw, teveel om op te noemen.
Na deze duik kregen we te horen dat we geslaagd zijn, we hebben onze PADI gehaald. Duikbrevet voor open water.
Vanmiddag zijn we terug gebracht naar Semporna om daar de bus te pakken naar Sandakan. Deze bustocht duurt zeker 5 uur, dus lekker de tijd om bij te komen, muziek te luisteren of om te lezen.
Morgen, vandaag dus gaan we naar Sepilok, apies kijken maar daar over schrijf ik de volgende keer.
Mijn maag begint te knorren en mijn vingers zijn na al dat drijven in de zee te week geworden voor zo veel typwerk.
De zonnige groetjes van af een geduldig toetsenbord.
-
23 Januari 2011 - 11:27
:
Wat klinkt dat allemaal geweldig! En een mooie investering voor de rest van je reis ook, want duiken kun je ook in Thailand op veel plekken. Dat gevoel van 'rustig ademhalen en genieten van wat je ziet' herken ik heel duidelijk van mijn proefduik in Vietnam - al ben ik niet verder gekomen dan dat. Goed hoor, dat je hebt doorgezet. Maar met twee enthousiastelingen in je reisgezelschap kan het ook haast niet anders.
We kijken weer uit naar het vervolg van je belevenissen.
liefs, Caroline en Peter
(zeg, wanneer accepteer je ons eens als reisvrienden... :)) -
23 Januari 2011 - 11:29
:
Zeg, volgens je landvlaggetje zit je nog steeds in NL... Dat kan toch niet de bedoeling zijn!? Als je een bericht plaatst, kun je ook aangeven in welk land je zit... -
23 Januari 2011 - 11:54
:
Zeg, ik heb het nog een keer gelezen en realiseer me dat jij op een veel beter plekkie zit dan wij momenteel :) -
23 Januari 2011 - 11:54
:
Zeg, denk jij nu, gaat er nog eens iemand anders reageren?? -
23 Januari 2011 - 14:40
Frans:
gaat goed daar duiken en zonnen klinkt lekker en dat extra gewicht ziet niemand onder water
met edward en chik gaat het goed verkennen al de hele huiskamer
en als de jongelui woensdag een lift willen moeten ze het ff melden
groetjes en vermaak jullie
frans -
23 Januari 2011 - 15:53
Inge:
Wat dacht je - ik heb toch niets te doen in die paalhut midden op het water - ik ga maar ff een duikcursusje doen ? Stinkend jaloers ben ik ;-( Sta hier vanochtend te vernikkelen tijdens de hondentraining en jij ligt in een zee van 26 graden al dat moois te bekijken ! Ach, over een weekje liggen wij in de Rode Zee (wel iets kouder ...) haaien te bewonderen. Veel plezier in Sepilok en doe de orang oetangs de groeten. -
23 Januari 2011 - 17:55
Hilde:
Karin, ik benijd je enorm! Neem alsjeblieft wat zon mee terug. Die hebben we echt wel nodig hier.
Koraal is schitterend hè? Geniet er maar lekker van!
Heel veel groetjes. Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
