Hoi An.
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
14 Februari 2015 | Vietnam, Hội An
Woensdagmiddag 11 febr. aangekomen in Hoi An, samen met een stel, Sonja en André uit Zwitserland, waar we een slaapcoupé mee deelden onderweg naar Hue. In Hue hebben we de keizerlijke stad bezocht. Deze werd in 1802-1820 gesticht door Keizer Gia Long. De grote vesting omsluit 3 grote concentrische steden, de burgerlijke, de keizerlijke en de verboden purperen stad. Tijdens de Indochinese oorlog (1946) werden grote delen verwoest, waaronder de verboden stad. Inmiddels is er veel gerestaureerd en een bezoekje waard. (vond ik ;-)) Paul ziet stenen, stenen en nog meer stenen en fotografeert er lustig op los. Ik wandel, kijk en lees af en toe wat info op uit het boek, maar of hij dat echt wil weten betwijfel ik ;-) Na dit rondje cultuur moet er wat gedronken worden. kroegen zijn der hier genoeg, in alle soorten en maten. Van terras met plastic kleuterstoeltjes tot donkere binnen ruimtes. Helaas hebben we DE kroeg, On 2 weels niet gevonden. Ja vraagt er naar aan het begin van de straat en dan wijzen ze naar het eind op de hoek en wanneer het daar niet is en je weer gaat vragen wijzen ze de andere kant op. Bier is bier en als je dorst hebt smaakt het ergens anders ook best lekker, zeker voor deze prijs. Inmiddels vinden we 1 euro al te duur, dus gaan we verder op.
Aangekomen in Hoi An hebben we uiteindelijk een slaapplaats gevonden aan de rand van het centrum voor $ 15. Het eerste hotel was vol en het 2de stonk zo erg muf en vochtig dat we waarschijnlijk iets met champignons bij het ontbijt kregen. Dit hotel, Lucky hotel is iets beter, in ieder geval met balkon zodat de deuren open kunnen. Paul heeft vanmorgen zijn eerste kakkerlak gevangen en deze vriendelijk doch zeer beslist zwemles gegeven in het toilet!!. Nu zitten we op het balkon en hebben we een Gekko boven ons op de muur zitten. Geloof het of niet, hij drinkt gewoon z'n biertje , maar houd 'm wel in de gaten ! Donderdag op de fiets de buurt verkend, maar dat was Paul snel zat. Maatje kinderfiets en telkens met je knieen tegen het stuur is niet echt zijn ding. Dus fietsen ingeleverd en op zoek naar een biertje en een kleermaker die voor een leuk prijsje een kek Koningsdagjasje kon maken. Ik moet zeggen ik wordt hier redelijk hebberig. Jukjes, rokjes, broeken..........................ik weet nu al dat ik spijt heb als ik weer thuis ben van alles wat ik niet heb gekocht. Maarrrrrrrrrrrrrrrrr ik heb nog 1 dag !!
Vandaag zijn we met een tourguide naar My Son geweest. Met de bus heen en met de boot terug naar Hoi An. Arme Paul, ook nu weer stenen en stenen en tot overmaat van ramp in een groep beland die achter de guide aan moest lopen die op een kleine Vietnamese Hitler leek. Hij vertelde bij elk restantje tempel, dat de Amerikanen het verwoest hadden met, much to many bombs en dat de nieuwe bakstenen(Restauratie) niet langer dan 10 tot 15 jaar goed bleven. Misschien moeten we ze helpen en bakstenen invoeren ? ;-)
My Son is een oude Chamstad, een tempelcomplex uit de Hindoecultuur uit de 4de-13de eeuw. Deze is in de 19de eeuw ontdekt door Franse archeologen. Tijdens de Vietnam oorlog werd My Son zwaar getroffen. Van de ruim 70 tempels zijn er nog zo'n 20 gedeeltelijk over. In 1971 werd er op aandringen van een archeoloog de opdracht gegeven My Son te ontzien.
Morgen nog 1 dagje Hoi An en dan gaan we met de nachtbus naar Nha Trang zodat we daar op zondagochtend aankomen. Na al deze stenen heeft Paul wel een eigen dagje verdiend. Ik ben benieuwd wat we gaan doen ;-)
Uhhhh, eerst een ander plekje voor het ontbijt en dan toch maar even shoppen (heb zulke leuke lampions gezien voor in de tuin ;-) en natuurlijk m'n op maat gemaakte koningsdagjasje ophalen ! Oja, en misschien toch ook die broek of zal ik 'n rokje nemen...........de jukjes zijn hier ook zo leuk !! ;-)
Eerst maar even iets eten met Sonja en André en daarna slapen in onze kakkerlakvrije kamer.
Meer nieuws vanuit Nha Trang.
toeteloet!!!!!
Aangekomen in Hoi An hebben we uiteindelijk een slaapplaats gevonden aan de rand van het centrum voor $ 15. Het eerste hotel was vol en het 2de stonk zo erg muf en vochtig dat we waarschijnlijk iets met champignons bij het ontbijt kregen. Dit hotel, Lucky hotel is iets beter, in ieder geval met balkon zodat de deuren open kunnen. Paul heeft vanmorgen zijn eerste kakkerlak gevangen en deze vriendelijk doch zeer beslist zwemles gegeven in het toilet!!. Nu zitten we op het balkon en hebben we een Gekko boven ons op de muur zitten. Geloof het of niet, hij drinkt gewoon z'n biertje , maar houd 'm wel in de gaten ! Donderdag op de fiets de buurt verkend, maar dat was Paul snel zat. Maatje kinderfiets en telkens met je knieen tegen het stuur is niet echt zijn ding. Dus fietsen ingeleverd en op zoek naar een biertje en een kleermaker die voor een leuk prijsje een kek Koningsdagjasje kon maken. Ik moet zeggen ik wordt hier redelijk hebberig. Jukjes, rokjes, broeken..........................ik weet nu al dat ik spijt heb als ik weer thuis ben van alles wat ik niet heb gekocht. Maarrrrrrrrrrrrrrrrr ik heb nog 1 dag !!
Vandaag zijn we met een tourguide naar My Son geweest. Met de bus heen en met de boot terug naar Hoi An. Arme Paul, ook nu weer stenen en stenen en tot overmaat van ramp in een groep beland die achter de guide aan moest lopen die op een kleine Vietnamese Hitler leek. Hij vertelde bij elk restantje tempel, dat de Amerikanen het verwoest hadden met, much to many bombs en dat de nieuwe bakstenen(Restauratie) niet langer dan 10 tot 15 jaar goed bleven. Misschien moeten we ze helpen en bakstenen invoeren ? ;-)
My Son is een oude Chamstad, een tempelcomplex uit de Hindoecultuur uit de 4de-13de eeuw. Deze is in de 19de eeuw ontdekt door Franse archeologen. Tijdens de Vietnam oorlog werd My Son zwaar getroffen. Van de ruim 70 tempels zijn er nog zo'n 20 gedeeltelijk over. In 1971 werd er op aandringen van een archeoloog de opdracht gegeven My Son te ontzien.
Morgen nog 1 dagje Hoi An en dan gaan we met de nachtbus naar Nha Trang zodat we daar op zondagochtend aankomen. Na al deze stenen heeft Paul wel een eigen dagje verdiend. Ik ben benieuwd wat we gaan doen ;-)
Uhhhh, eerst een ander plekje voor het ontbijt en dan toch maar even shoppen (heb zulke leuke lampions gezien voor in de tuin ;-) en natuurlijk m'n op maat gemaakte koningsdagjasje ophalen ! Oja, en misschien toch ook die broek of zal ik 'n rokje nemen...........de jukjes zijn hier ook zo leuk !! ;-)
Eerst maar even iets eten met Sonja en André en daarna slapen in onze kakkerlakvrije kamer.
Meer nieuws vanuit Nha Trang.
toeteloet!!!!!
-
14 Februari 2015 - 08:09
Tim T:
Leuk verslag weer.... -
14 Februari 2015 - 11:13
Era:
Wat schrijf je leuk.
Zal je best wat tijd kosten, maar behalve veel informatie laat je ons ook lachen. -
15 Februari 2015 - 13:06
Broertje Peter:
Wereldreizigers!
Dat toetsenborden de wereld reduceren tot een planeet met de omvang van een eierdop mag zo langzamerhand bekend verondersteld worden. Verbazingwekkend blijft hoe schijnbaar moeiteloos de reiziger in staat is zich vertrouwd te maken met exotische uithoeken en, naar onze Westerse maatstaven gemeten, bizarre omstandigheden.
Reizen is plaatsnemen in een carrousel zoals een kind van amper vijf jaar oud dat kan doen. Gezeten op een wit paard, een groene draak of achter het stuur van de vuurrode brandweerauto geeft het zich voor even over aan een droomwereld waarin alleen het moment zelf telt. Draaien, draaien en nog eens draaien! Niet denken aan de bel voor de laatste ronde. Draaien!
Als een kind van amper vijf zich net zo bewust was van de waarde van delen van onvergetelijke momenten als jullie, had het vast en zeker een blog bijgehouden van zijn rondgang en dat naar papa en mama gestuurd die, staand achter een koperen hekje, op veilige afstand het hele avontuur kunnen volgen.
Staand achter mijn koperen hekje lees ik jullie verslagen en plan ik tussen de verhalen door mijn eigen draaimolen-avontuur later dit jaar in Colorado. Wegdromend onder een strak blauwe hemel die de zon in staat stelt Haarlem op 15 februari al een zomerse aanblik te geven, hoor ik de machinist van de carrousel roepen dat ik plaats moet nemen. Ik kies denk ik voor de vliegmachine!
Geniet van jullie rondjes en laat je kraaiend van de pret dronken van geluk draaien. Denk niet aan de bel van 11 maart, maar plan gewoon vast je volgende kermisbezoek!
Grote Groet,
Peter -
15 Februari 2015 - 16:21
Karin De Vré:
Heel mooi omschreven Peter. Het is geweldig om in deze draaimolen te mogen en kunnen zitten, al gaat hij naar mijn gevoel soms wel iets te hard :-) Maar met de dingen in het verschiet moet dit toch weer een ronde worden om lang met veel goede herinneringen aan terug te denken.
Blijf vooral reageren want dat is ook iets wat dit avontuur zo mooi maakt om te delen !!
zonnige groetjes Paul en Karin. -
16 Februari 2015 - 08:32
Marcus:
He, lekker weer even wegdromen op de maandagochtend, maar goed hup aan het werk. Veel plezier daar, en dat het nog maar lang mag duren voor jullie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
